Begroeting

Van harte welkom in deze zomerse zondagsviering.
Moge Gods liefde ons in dit samenzijn raken en herscheppen,
de liefde van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord 1

De gekende parabel over de tarwe en het onkruid moedigt die mensen aan
die op de eerste plaats het goede in anderen een kans willen geven.
Een opsteker ook voor wie
niet voorbarig, niet voortijdig
over anderen willen oordelen.
Zij zijn mensen naar Gods hart.

Begroeting

Van harte welkom om hier samen het Woord van de Heer te komen vieren,
in de naam van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord 1

Vandaag en de komende zondagen zullen wij ons laten aanspreken
door enkel parabels van Jezus over het Rijk der hemelen.
Als Jezus iets te verkondigen had,
vertelde Hij een verhaal.
Mattheus zegt zelfs dat Hij niets vertelde
tenzij onder de vorm van een verhaal, van een parabel.
Vandaag starten wij met de bekende gelijkenis van de zaaier en het zaad.
Omdat er ook in ons leven rotsgrond en distels aanwezig zijn,
– ogen die niet zien,
oren die niet horen -,
is een gebed om vergeving en verzoening hier wel op zijn plaats.
naar Levensecht

Begroeting

Wij mogen elkaar welkom heten
uit naam van Hem
die ons naar elkaar toe heeft geschapen
en in wiens naam wij hier samen zijn:
+ de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord

Het evangelie van vandaag
past perfect bij de tijd van het jaar.
Is de vakantie niet voor heel wat mensen
de uitgelezen tijd om vrij te worden van,
om tot rust te komen,
om anders te leven,
om weer overeind te komen?
Jezus nodigt ons vandaag uit om tot rust te komen,
om bij Hem vrede te vinden.
Voor wie wil leven zoals Hij
is zachtmoedig en bescheiden zijn
een zacht juk en een lichte last.
Moge wij in deze viering rust vinden.
Moge wij hier vrij worden voor onze God.

Begroeting

Welkom in het huis van de Heer
waar wij samen willen bidden en vieren
in de naam van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord 1

Iemand welkom heten, is zeggen dat die ander er mag zijn,
dat je het fijn vindt dat hij gekomen is,
dat je hem gastvrij wilt ontvangen.
Uit de lezingen van vandaag blijkt
hoe wezenlijk het is voor ons, christenen,
dat wij niet alleen elkaar,
maar ook vreemden welkom heten in ons midden.
Gastvrij zijn voor bekenden doen wij meestal van harte,
maar tegenover vreemdelingen
zijn wij – op z’n zachts uitgedrukt –
doorgaans veel gereserveer­der.
En toch…
als God ons wil benaderen
doet Hij dat bij voorkeur in de persoon van een vreemde
die toevallig ons levenspad kruist.

Het zou dus wel eens kunnen
dat wij heel wat ontmoetingen met God gemist hebben,
omdat wij tegenover vreemden en vreemdelingen
niet gastvrij genoeg waren.

Begroeting

Moge de Heer ons zegenen,
nu wij hier bijeen gekomen zijn
in de naam van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord 1

Jezus kwam getuigen dat God van zijn schepping zielsveel houdt,
dat hij waakt over al zijn schepselen.
Maar dat betekent niet dat we, als we in Hem geloven,
gevrijwaard zullen blijven van tegenslag of tegenkanting.
Als lijden ook ‘goede mensen’ treft,
blijven we dan nog geloven in die liefdevolle God?

Begroeting

Waar twee of drie in zijn naam samen zijn, daar is de Heer in hun midden.
Daarom mag onze geloofsgemeenschap zich hier bijeen weten
in de naam van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord 1

De lezingen reiken ons vandaag ‘eenheid’ aan als centraal thema:
eenheid als de grote uitdaging voor het oude Israël;
eenheid als droom, maar ook als struikelblok voor Jezus.
Eenheid waarmee alles staat of valt.
Waar geen eenheid is kan/wil God niet wonen,
gaat het Verbond verloren
en verdwijnen Jezus’ Woorden als sneeuw voor de zon.
Als we in het leven iets willen bereiken met de mensheid,
als we dat Rijk van God een schijn van kans willen geven,
dan zullen we eerst de gebroken eenheid moeten herstellen
en de ‘verloren schapen’ terug samenbrengen.
Daartoe worden we vandaag, samen met de twaalf, geroepen en gezonden.
Omdat we in plaats van eenheid nogal eens verwarring stichten,
en zo delen in de schuld van heel de wereld,
keren we ons eerst tot elkaar en tot God en bidden om vergeving.

Begroeting

Van harte welkom,
allen die genodigd zijt aan de Tafel van de Heer.
Laat ons deze bijeenkomst plaatsen
onder het teken van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

Openingswoord 1

Zo dikwijls vieren wij eucharistie, het ‘goede brood’.
Waarom dan nog zo’n surplus-feestdag als ‘Sacramentsdag’?
Eucharistie vieren mag geen ‘gewoonte’ worden
en daarom wil de Kerk dat we eens uitdrukkelijk stilstaan bij
en nadenken over de draagwijdte
van samen brood breken en de beker rondreiken.
Geen half-magisch ritueel bestemd voor gesloten cenakels,
maar een krachtig teken dat ons aanspoort
om Gods Woord om te zetten in daden van recht en gerechtigheid,
in daden van menslievendheid.

Begroeting 1

Op het feest van onze Drie-ene God
willen we het kruisteken waarmee wij deze viering beginnen
wat meer reliëf geven.

In de naam van + de Vader,
die ons het leven geeft,
die antwoordt op onze vragen
en ons vrij laat.

In de naam van de Zoon,
die in de wereld komt,
het mensenleven deelt,
onze broeder wil zijn,
en ons voorgaat.

In de naam van de Geest,
die onze harten verwarmt,
ons denken verlicht,
richting geeft aan ons handelen,
en ons krachtig maakt. Amen.
Kees Pannekoek