Iemand vertelde me dat hij elke dag als een klein wonder ziet... Een mirakel.

Al te vaak vergeten we dat het leven geen recht is. Het is een geschenk. Een mirakel van elk moment. Het leven is voor een mens nooit vanzelfsprekend. Het is een gave van God. En wat meer is —ook al leven we— onze maatschappij vraagt vreemd genoeg meer... Meer leven! Dit is een van de "bevelen" van onze maatschappij van overconsumptie die we om ons heen horen: het leven intensiveren, van het leven genieten, meer leven, het huidige moment vollediger beleven... Helaas, de uitnodiging om het leven te intensiveren is vaak een uitnodiging om gewoon plezier te hebben, te ontspannen...

Over welk soort leven spreekt het evangelie ?

De evangelist Johannes heeft een andere manier om het leven op te vatten. Hij heeft een andere manier van praten over het leven. Helaas, voor zover ik weet — in het Nederlands, net als in het Frans, net als in het Engels— is er maar één woord voor leven! Grieks kent er twee!  Aan de ene kant is er bios leven. Bios is het fysieke leven, dat door onze aderen stroomt, dat stopt als we sterven... De Griekse taal brengt een andere manier van denken over het leven. Een diepere visie. De evangelist Johannes gebruikt in dit evangelie een ander Grieks woord: zoe. (leven) Het evangelie van Johannes heeft het niets te maken met dieren! Het is meer diepgaand. Het leven —door zoe in het evangelie uitgedrukt— is de mens die tot het leven geroepen is! Het is als een roeping. Zoe is het leven in zijn dimensie van delen, van communicatie. Het is niet iemands leven beschermen. Het is te ontdekken dat echt leven alleen bestaat als het gedeeld wordt. Het goddelijke leven dat ons bevloeit is veel beter dan het leven dat in onze aderen stroomt. Het goddelijke leven gaat verder dan het bios leven! Zoe in het evangelie is God zelf... Dit alles lijkt misschien erg theoretisch voor u. Omdat het een beetje abstract is. Een beetje te Dominicaans! Werkelijk gebruikt het evangelie van Johannes een prachtige metafoor! Dat van de wijnstok en de takken! Het Evangelie spreekt dus van het sap! Dit sap dat van de wijnstok naar de takken gaat.

En wat is het doel? Het evangelie zegt ons: vrucht dragen! Het leven van God betekent vrucht dragen, vruchtbaar zijn. Het ware leven wordt alleen gemeten door het delen, de circulatie. Het ware leven is dat wat zich verspreidt. Het is dat geloof dat circuleert. Het is die hoop op leven die gedeeld wordt. Het is die liefde die wordt meegedeeld. Het leven van God is dat wat iets meedeelt! Dit leven laten wij circuleren wanneer wij innig verbonden zijn met Hem die  de levende is.

In het leven hebben we dus twee wegen:
1. menselijk reflex tot zelfbehoud. Om ons leven in stand te houden...
2. om het leven te communiceren. Een soort verwijding, een uitbreiding van  het zelf. Een opening van onze capaciteiten, van intelligentie, van empathie. Bovendien zeggen de wijnbouwers dat het voor het behoud van een wijnstok noodzakelijk is om te "enten". Dit zijn gewoon kleine wondjes waardoor de twee delen van de wijnstok met elkaar in contact komen en waardoor het sap zich verspreidt.
Vandaag, een vraag voor iedereen. Hoe leef ik mijn leven? Verspil ik het aan het zoeken naar momenten van plezier, die verdwijnen zodra ze komen? Wil ik mijn biologische leven beschermen, mijn gezondheid...

Of is mijn leven een zoektocht in het concrete, in het dagelijkse leven, naar een dieper leven. Zijn we echt op zoek naar het goddelijke leven? Dit leven dat alleen betekenis heeft in delen, communicatie, broederschap... Dat leven waar niemand is uitgesloten... Dus de vraag vandaag is... houden wij ons vast aan Christus, als takken aan een wijnstok? Houden we echt vast aan Christus?
Is het evangelie echt ons sap, onze zuurstof, ons zoe? Amen.