« Quod omnes tangit ab omnibus tractari et approbari debet ».
Dit is een beroemde zin onder advocaten en juristen! Laat het me u niet te moeilijk maken... en deze filosofische uitspraak vertalen! “Wat iedereen aangaat, moet door iedereen worden besproken en goedgekeurd”. Het is duidelijk dat dit een ideaal is dat zelden wordt bereikt ! Toch heeft deze uitspraak een belangrijke rol gespeeld in de evolutie van de democratie doorheen de geschiedenis...
Beweren dat ‘wat iedereen aangaat door iedereen moet worden besproken’— is in feite geloven dat eenheid en waarheid met elkaar verbonden zijn. Het is zo dat de waarheid van een beslissing iets te maken heeft met eenheid. En dat zij ons allen aangaat. Daarom, volgens dit latijns adagium, moeten waarheid en eenheid naast elkaar functioneren...
Het lange gebed van Jezus — in het evangelie dat wij zojuist hebben gehoord— is in zekere zin Jezus' afscheidsrede tot zijn leerlingen. Het is opvallend dat deze prachtige passage juist de nadruk legt op deze twee dimensies die van God tot ons komen: niet het geloof, maar de eenheid en de waarheid. “Heilige Vader, bewaar hen in uw Naam die Gij Mij hebt toevertrouwd, opdat zij één mogen zijn zoals Wij”. “Wijd hen toe aan de waarheid. Uw woord is waarheid”. Eenheid en waarheid moeten samen gaan. Maar geloven wij dit echt in ons leven? Wij weten dat veel mensen en structuren —zoals sommige kerken!— aandringen op eenheid ten koste van de waarheid. En dat andere verenigingen aandringen op waarheid ten koste van eenheid...
Soms is eenheid niet meer dan een slogan en verhult het tegenstrijdigheden. Het schrikt sommigen vaak af en soms worden onze verschillen uitgewist. Wat de waarheid betreft, wij weten dat zij complex is en dat zij niet goed past in de eenheid. Bovendien geven wij in onze technische wereld de voorkeur aan wat van “nut” is... Het nut wordt zo een maatstaf voor succes, bijna voor de waarheid! Waarheid en eenheid gaan helaas niet goed samen in onze wereld.
Het evangelie van vandaag is duidelijk: eenheid en waarheid gaan samen! Eenheid is geen ‘eenvormigheid’ want eenvormigheid wist de verschillen uit. De waarheid betekent niet, alles zeggen. Het is eerder de onthulling van een mysterie.
Door de gebeurtenis van de Hemelvaart is Jezus naar de hemel opgestegen. Zijn verdwijning voor onze ogen opent ons voor ware liefde en eenheid in verscheidenheid. Waarom? In de eerste brief van de heilige apostel Johannes lezen we: “Nooit heeft iemand God gezien”, een sterke uitspraak Dit is een sleutelzin, die het christendom geloofwaardig maakt, omdat het al ons potentieel fanatisme rond waarheid en eenheid afbreekt. God is geen argument, noch een definitieve waarheid, noch een bewijs dat aan allen moet worden opgelegd.
Door de gebeurtenis van de Hemelvaart wordt ons geloof, geloofwaardig. Hier speelt een dynamiek die werkelijk “niet van deze wereld” is. Een wereld waar men, om te kunnen overleven, vooral zichtbaar, winstgevend en nuttig moet zijn !
“Nooit heeft iemand God gezien”. Door de Hemelvaart komt God in het intiemste deel van ons hart, om de lamp in het heiligdom van ons hart te laten branden ! Vanaf nu zal Gods aanwezigheid altijd bemiddelend zijn, want "als wij elkaar liefhebben, woont God in ons en is zijn liefde in ons volmaakt geworden. God is werkelijk aanwezigheid in ieder van ons.
In al onze verdeeldheid, in al ons gebrek aan innerlijke eenheid, moeten wij ons laten bezielen, ons laten heiligen door deze waarheid van God, die altijd plaats biedt aan onze verscheidenheid, aan onze verschillen.
Mogen wij dan —in deze tijd van de uitstorting van de Geest— deze goddelijke en subtiele aanwezigheid ontdekken, die ons eraan herinnert dat wie in waarheid liefheeft, in God verenigd blijft. Amen.
