“De deuren van de verblijfplaats van de leerlingen waren gesloten uit angst.’’

Het zijn niet alleen kleine kinderen die zich opsluiten in hun kamer. Ook de apostelen deden de deur op slot en sloten zichzelf op, alsof ze niemand wilden zien. We weten dat er noodzakelijke lockdowns zijn… maar er zijn ook al die momenten dat we ons in onszelf opsluiten. Niet louter als vlucht, maar om de realiteit niet onder ogen te zien, bij gebrek aan moed of kracht...

De Geest van Pinksteren komt alle sloten openbreken,
die we hebben aangebracht om onszelf te beschermen.
Door de uitstorting van de Geest slaat God een bres,
Hij biedt zichzelf aan, als een tong van vuur.
God heeft geen tussenpersoon meer nodig,
omdat zijn adem nu in ieder van ons woont!
God verheldert door zijn Geest ons diepste zijn,
zelfs onze schaduwzones en vergrendelde plekken.
Want de Geest is juist deze ademhaling,
deze wijsheid die ons diepste wezen inspireert,
zodat onze woorden niet leeg zijn !

Hoe kunnen we zo een frisse wind in ons eigen leven ontdekken? Laten we gewoon kijken naar de ervaring van de leerlingen in het evangelie van vandaag.

Ondanks hun opsluiting, "was Jezus daar in hun midden". Inderdaad, als ons bestaan lijkt vast te zitten, als onze toekomst geblokkeerd is en we geen alternatief zien,
zoeken we dan niet soms een uitweg elders, buiten ons, in een achterhaald verleden, een geïdealiseerde toekomst, een onrealistisch project?
We zien onszelf als slachtoffers en we zoeken naar schuldigen.
De Geest van wijsheid nu slaat een bres in ons wezen, in wat in ons lijkt vast te zitten.
Ja, de adem van Pinksteren schudt ons door elkaar en zegt aan ieder van ons  —of je het nu gelooft of niet— er zijn in jou bronnen van innerlijke vrede, van bevrijding.
Deze bevrijding is niet alleen van buitenaf te verwachten.
Vrede kan in jou geopenbaard worden als je met een andere blik naar je wezen kijkt.

“Zoals de Vader Mij heeft gezonden, zo zend Ik u.”

De Geest van vrijheid in onszelf verwelkomen, betekent ook ons spreken losmaken, het woord bevrijden, zodat het, als een moeder kan zorgen voor en leven geven. Zoals je wel weet, soms kan een eenvoudig woord van tederheid of humor rust brengen bij spanning, verzoening bewerken waar verdeeldheid is, en toekomst schenken bij uitzichtloosheid. "Ik geloof in je", "Ik hou van je", "Vrede zij met je".
De taal van de zorg, die uitnodigt tot leven: dat is de moedertaal van Pinksteren, binnen ieders bereik, een taal die we elke dag moeten cultiveren.

"Na deze woorden, toonde Hij hen zijn handen en zijn zijde‘’

Onze rustgevende en moederlijke woorden kunnen ook gepaard gaan met gebaren van tederheid. Wordt bevrijding niet zichtbaar als iemand zijn hart, zijn zijde, zijn wonden voor ons opent? Als hij of zij zo in de intimiteit van een relatie getuigt dat een mislukking kan worden overwonnen? Het zal altijd door onze woorden en gebaren zijn  —niet paternalistisch, maar moederlijk— dat de Geest van God zich in onze wereld zal openbaren.

Met zulke vrije woorden, die bevrijdend zijn, en zorgzame gebaren, geven we God eindelijk de vrijheid terug te zijn wie Hij is! Ver weg van onze soms overdreven religieuze taal, die het goddelijke in praktijken of formules opsluit.

Pinksteren is de adem die onze creativiteit doet opleven, die ons uitnodigt niet in een moeilijke taal van God te spreken! Maar om Hem te ontdekken in onze eigen taal.
Om dit te ontdekken, moeten we onze al te vertrouwde plekken verlaten, om het mysterie van God te ontmoeten op andere plaatsen dan waar we gewend zijn Hem te zoeken.

De Geest van God woont voortaan in ieder van ons.
Daarom, de Geest is niet dat wezen dat van buitenaf tot ons spreekt;
maar degene die ons van binnenuit doet spreken.
De Geest is niet degene die ons doet bidden,
maar de energie die in ons bidt.
De Geest is niet degene die in deze wereld werkt,
maar de kracht die ons in staat stelt om te werken.
De Geest heeft niets te maken met een paternalistisch oordeel,
maar met de taal van een moeder,
die verzacht wat gespannen is
en recht maakt wat is vervormd!

Laten we dus vragen om te worden bezield door deze Geest. Amen.

Vertaling : Guido Honnay