Goede vrienden,
Verleden week zagen wij hoe Jezus, teleurgesteld in zijn eigen volk, beslist om niet bij de pakken te blijven zitten, maar met enkele getrouwen verder te trekken. Nu preciseert Marcus ons welke strategie Jezus aan de dag legt. En we weten het al: bij Marcus heeft ieder woord, iedere zin zijn belang want Marcus is geen praatjesmaker, hij beperkt zich tot essentiële zaken.
Vooreerst heeft Jezus een team geselecteerd van vaste medewerkers en het valt onmiddellijk op dat het geen geleerde specialisten zijn, maar eenvoudige lieden verschillend in leeftijd, kwalificatie en persoonlijkheid. Het zijn vissers van het meer van Tiberias, handelaars en ambachtslieden, … één is zelfs een belastingontvanger die voor de Romeinse overheid werkt. Door eenvoudige, maar toch zeer verschillende mensen in te schakelen wil Jezus de gewone man en vrouw bereiken.
En hij gaat niet “solo” optreden. Hij begint meteen met 6 ploegen van twee en stuurt ze, gesterkt met de kracht van de H. Geest, verschillende richtingen uit. Iets groots wordt meestal gerealiseerd door ploegenwerk.
“Neem niets mee voor onderweg, tenzij een stok.” Bekommer je dus niet over enige bagage, kom sober voor de dag. Geen luxe, geen bling-bling, heb vertrouwen in je boodschap: je zult van de mensen wel krijgen wat je nodig hebt.
Waarom dan wel een stok en sandalen ? En stok is nodig, vooral in de moeilijke bergpaadjes, en een stok heeft een symboolwaarde als het embleem van de pelgrim.
Sandalen werden door eenvoudige lieden enkel gedragen om “opgekleed” naar een feest of viering te gaan.
Het dragen van sandalen geeft hier dus een zeker cachet aan de opdracht: de apostelen gaan “op viering”.
“Als je bij iemand onderdak krijgt, blijf daar dan tot je verder reist.” Ga niet overhaast te werk, neem rustig je tijd om de gezinsleden en familie van je gastheren te leren kennen. Laat je door hen bij andere mensen introduceren. In hedendaagse termen zouden we zeggen: “bouw een netwerk op”. Zorg voor persoonlijke contacten, dat lukt niet in één twee drie .
“Als je ergens niet ontvangen wordt, ga daar dan weg en stamp het zand van je voeten.”
Laat degenen die niet willen luisteren links liggen, om je niet te laten ontmoedigen door afwijzingen. Bots je op slechte wil, veeg dan het stof van je voeten. Draai op tijd het blad om zodat je je zelfrespect niet verliest. Is dat geen goede raad die zeer actueel is ? Hebben wij onze misnoegdheid misschien nodeloos aangedikt omdat wij bleven omgaan met onverschillige mensen ?
Dat de strategie van Jezus een onmiddellijk succes kende, daarvan vinden wij een eerste beschrijving in de “Handelingen der apostelen” spoedig gevolgd door Romeinse, Griekse en Joodse geschiedschrijvers. De degelijkheid van de Jezus-strategie werd ook door de H.Dominicus begrepen toen hij in de 13de eeuw zijn volgelingen twee per twee uitzond, gewapend met dezelfde goede raad. En zie, 800 jaar later verkondigen die gezellen nog steeds die Blijde Boodschap.
Voor mij is dat het grootste mirakel: “Dat een stelletje eenvoudige lieden het aanzicht van de wereld veranderde.” Voor mij illustreert dat de grootsheid van de messiaanse boodschap.
De voorschriften die Jezus aan zijn zendelingen meegeeft zijn natuurlijk plaats- en tijd- gebonden. Maar de filosofie erachter blijft nog altijd geldig: het gaat om een pretentieloze wijze van leven die alle gecompliceerdheid heeft laten vallen. Er worden mensen beschreven die zich niet laten vangen door een zucht naar macht of bezit, die zich niet zo nodig met alle zekerheden laten omringen. Ze staan zò los van eigenbelang dat ze des te meer open staan voor anderen. Oh ik weet het: het is niet eenvoudig in de samenleving van vandaag een grondhouding te vinden van “niets te verliezen te hebben”.
Het past niet in onze cultuur…
Maar laten we toch proberen op stap te gaan zonder al te veel bekommerd te zijn om onze materiele, culturele en intellectuele bagage. Bereid om mensen te ontmoeten daar waar ze zijn. Bereid zijn om te luisteren en te leren, zonder pasklare antwoorden. Want overal direct antwoord op willen geven, kan de verdieping van een goed gesprek beletten.
Durven te vertrouwen op wat we onderweg zullen vinden vergt moed.
Maar bemoedigend is het dat Jezus zijn leerlingen twee aan twee uitzendt. Daarin wordt de verzekering gegeven dat we niet alleen op weg moeten en dat wie zò op weg gaat erop kan rekenen dat Jezus met hem meegaat !
