Lieve mensen,
Vandaag is het Nieuwjaar. We beginnen een nieuw liturgisch jaar. De volgende maanden horen we vooral woorden uit het Lucas – evangelie. Het evangelie klinkt brandend actueel. Wat toen is beschreven gebeurt ook vandaag. Angstaanjagend is het. Tekenen aan zon, maan en sterren, volkeren verkeren in angst, radeloos door het gebulder van de onstuimige zee.
wanorde tussen culturen,oorlog, corruptie en terrorisme Strijd tussen godsdiensten. Ook in de kerkopvattingen onrust enz...
Miljoenen vluchtelingen en migranten zonder toekomst, zonder hoop. Verwarring in milieu en klimaat. En het negatieve kan ook onszelf overkomen door ongeluk, tegenslag, ziekte, sterven, miserie op het werk, in het gezin, Covid-19, overvolle ziekenhuizen. Jezus blijft zeggen: Ga er niet onder gebukt, laat je schouders niet hangen, maar blijf waakzaam, bid. ‘Hef uw hoofd omhoog. Wees waakzaam want voor u is een taak weggelegd. Werk aan een stad van vrede. Zorg voor elkaar, heb belangstelling voor elkaar, van jong voor oud en van oud voor jong. Zo weef je voortdurend een draad in dat sociale weefsel dat mensen aan elkander bindt en een warm deken vormt dat beschutting biedt tegen alle koude, negatieve invloeden. Die dagelijkse omgang is niet alledaags, die heeft eeuwigheidswaarde. Werken aan de stad van vrede begint aan tafel. Samen maaltijd houden schept een band. Zorg ervoor dat uw geest niet afgestompt raakt door een roes van dronkenschap en de zorgen voor het leven. Waakzaam zijn we zeker wanneer we Gods Woord beluisteren en vol verlangend uitzien naar Jezus komst in ons midden. Zo kunnen we leven naar zijn woorden en daden. Verlangen ervaren we in ons dagelijks leven. Verlangen naar mooi weer, naar een heerlijke vakantie, naar een goede gezondheid, naar een aangename en goedbetaalde job, naar een mooi pakje onder de kerstboom. Jawel, verlangen kleurt ons leven elke dag, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Ons verlangen kan ook aantrekkelijker en mooier zijn dan de werkelijkheid die erop volgt. Vakantie kan tegenvallen door het weer, de gezondheid kan maar zo en zo zijn, de kinderen zijn niet altijd zo lief als we zouden willen, of andersom. Inderdaad, ons leven is meer dan eens niet zo geurig en kleurig als we verlangen, maar grijs en grauw. Het eerste adventskaarsje is maar een heel klein lichtje in een voor velen heel donkere wereld, maar het is en blijft een lichtje van hoop op en verlangen naar een betere wereld door de komst van Jezus in ons midden. Ja, Jezus welkom heten. Bouw mee aan een wereld van liefde en vrede. Heb aandacht voor onze medemensen. Welzijnszorg heeft als slogan: ‘Onleefbaar’ Onleefbaar voor miljoenen mensen op de vlucht, onleefbaar in ons eigen land door de armoede van velen en de onverschilligheid van zoveel anderen. Zorg dat je woorden, daden worden. Lieve mensen, we leven nu al naar Kerstmis toe, het feest van liefde en vrede, van vriendschap en verlangen, van licht in een voor velen erg donkere en onleefbare wereld. Maar we weten ook dat Kerstmis die onleefbaarheid niet zomaar overwint, want ook op 25 december zullen er miljoenen mensen op de vlucht zijn, zullen armen in onleefbare huizen hokken, zullen éénzamen zich verlaten voelen, zullen er doden vallen in het verkeer en door geweld, en zullen veel mensen niet verder komen dan verlangen naar licht in de duisternis Het zou goed zijn als we nu al zouden toeleven naar een ware Kerstmis van
liefde en vrede, en van zorgzaamheid en gerechtigheid voor alle mensen om
ons heen en veraf. Amen.
Belangrijk is getuigenis afleggen van ons geloof in Christus.
Op Gods liefde staat geen tijd. Zijn geestkracht overstijgt onze wereld
en ons heelal. Zolang we leven in deze wereld moeten we Gods blijvende
liefde zichtbaar maken door goedheid en gerechtigheid.
Zo mogen we vertrouwvol geloven.
Moge de Heer ons toenemen in liefde voor elkaar en voor alle mensen
