Verrijzenis gaat niet over ontsnappen aan het leven, maar over levend worden

Hoe zijn de afgelopen twee weken voor jou geweest? Heb je verrijzenis gezien en ervaren in je leven? Twee weken geleden vierden we de dag van Jezus' opstanding. Twee weken geleden werd de steen weggerold, het graf leeg bevonden en werd Jezus levend gezien. Maar voelen we ons nu meer levend?

Vaak maken we zo'n ophef over de verrijzenis dat het moeilijk is het in ons eigen leven te herkennen. We zoeken en verwachten dat de verrijzenis iets groots is. Misschien is dat het probleem. Misschien is het daarom soms moeilijk om de verrijzenis in ons leven hier en nu te herkennen.

Het grote van de verrijzenis gebeurt in de kleine details van het dagelijks leven, in de routineuze ritmes van het dagelijks leven.

Dat is wat we zien in het evangelie van vandaag. De leerlingen zijn naar huis teruggekeerd. Ze zijn weer gaan vissen. Ze zijn verhuisd van het lege graf naar hun boten, van het huis in Jeruzalem naar het vertrouwde water van de Zee van Tiberias. Dat is waar en wanneer Jezus "zichzelf toonde."

Na deze twee weken van Pasen wed ik dat we allemaal zijn teruggekeerd naar de routine van ons leven. Dat is wanneer en waar we kunnen verwachten dat Jezus zich ook aan ons zal tonen. Opstanding gebeurt niet los van de routines van het leven, maar erin. Opstanding gaat niet over ontsnappen aan het leven, maar over levend worden.

Soms is het enige wat we moeten doen om volledig levend te worden, onszelf steeds opnieuw dezelfde vragen stellen waarop we het antwoord al denken te weten.

"Hou je van mij?" Jezus vraagt het aan Petrus, niet één keer maar drie keer. Eén vraag voor elk van Petrus' ontkenningen. Drie keer geeft Petrus hetzelfde antwoord: "Ja, Heer, U weet dat ik U liefheb." Jezus wist dat Petrus van Hem hield, maar Petrus moest weten dat hij van Jezus hield. Petrus moest begrijpen dat hij niet gebonden was aan of geïdentificeerd door zijn verleden. Hoevelen van ons hebben het ook niet nodig om dat steeds opnieuw te horen, te begrijpen en te ervaren, alsof het de allereerste keer is?

Met elke vraag en elk antwoord trok Jezus Petrus los van zijn verleden en bevrijdde hem om zichzelf te worden en vollediger te leven. Met elke vraag en elk antwoord die we onszelf stellen, wordt ons routineuze leven overgoten met nieuwe perspectieven. En daar ontdekken we verrijzenis. We ontdekken de weg vooruit. We ontdekken dat we een toekomst hebben, een toekomst die ten volle leeft.