Ik geef eeuwig leven aan mijn schapen…

Bij Johannes 10,22-24 lezen wij dat Jezus deze woorden zegt als Hij in Jeruzalem is, in de tempel en  ze hem vragen of Hij de Messias is…

“Als u de Messias bent, zeg het ons dan ronduit.” (Johannes 10, 24). ). Jezus antwoordt, maar zonder het woord Messias te gebruiken, dat bij zijn toehoorders nogal geladen is met heel wat verschillende verwachtingen.

Hij gebruikt het beeld van de herder, de traditionele figuur van de Davidische Messias.

De tijdgenoten van Jezus waren vertrouwd met het beeld van een herder…

Voor ons is dat veel minder vertrouwd… het is belangrijk te weten welk beeld zij hadden van een herder…

Er waren in Jezus’ tijd veel herders, ’s nachts dreven zij hun schapen allemaal samen in een gemeenschappelijke schaapskooi, een afsluiting in open lucht en de uitgang werd dan bewaakt door de nachtwachter.

 ‘s Morgens roept dan elke herder op zijn schapen en de schapen herkennen hun herder aan zijn stem, zij komen naar buiten en zij volgen hem.

Hij trekt voor hen uit en gaat op zoek naar grazige weiden zoals wij beluisteren in Psalm 23

Ze herkennen hem aan zijn stem…

Is het jou ook al eens overkomen??

Dat iemand zegt ik had je onmiddellijk herkend aan je stem …

Een stem heeft een eigen kleur en timbre. Een warme stem schenkt rust en vertrouwen.
Ik luister …die stem trekt me aan!

Ook Jezus spreekt over zijn stem. “Mijn schapen luisteren naar mijn stem en Ik ken ze.
Zij volgen Mij en Ik geef hun eeuwig leven. ”

Wat treft bij het beeld van dit type Messias, is dat de verhouding tussen de herder en de schapen gefundeerd is op een persoonlijke basis.

Het schaap moet zijn herder herkennen om hem te kunnen volgen.

De stem van de herder wekt voldoende vertrouwen op om hem te volgen waar hij ook gaat. Die herder roept zijn schapen, niet dwingend, hij gaat voorop en ze volgen hem in vertrouwen.

De relatie is wederzijds: de schapen kennen hun herder en de herder kent zijn schapen.

Jezus kent ons. Hij kent ons door en door en bemint ieder van ons.

Het doet ons deugd als we gekend zijn of als men ons herkent.

Jezus kent ons, roept ons en gaat ons voor zodat wij hem kunnen volgen.
Het is een kwestie van vertrouwen, van overgave.

Jezus dwingt niet, hij nodigt uit …!

Als ik, in alle vrijheid, kies om hem te volgen dan is dat wel niet zonder consequenties.

Hij vraagt ons “Heb elkaar lief, zoals ik jullie heb liefgehad!”.

In zijn liefde voor ons gaat Jezus tot het geven van zijn leven:

zijn liefde betrekt het diepste van zijn wezen en laat hem ons kennen in ons diepste wezen.

Wij volgen hem omdat we ons door hem gekend weten, bemind weten.

Die Messias-herder die voor de kudde uit gaat, noemt zijn kudde: “Zij, die Gij mij gegeven hebt” (Johannes 17,24). Hij eigent zich niet de minste machtspositie toe: de schapen zijn niet van hem, zijn Vader heeft ze hem toevertrouwd.

Zijn kudde is een genadegave van de Vader.

Jezus als Messias erkennen en hem volgen, is ook voor ons een genadegave van God onze Vader.

God vertrouwt ons ‘het herder voor elkaar zijn” toe.

Herder mogen zijn voor elkaar, is een levensopdracht!

Het is zoals Wim Holterman osfs, het zo mooi verwoordt

Herder zijn is geen sinecure, niet iets van ‘zomaar even doen’.
Het vraagt om trouwe nabijheid, om zorgzame vastberadenheid.
Een herder ziet de ander aan met ogen van respect en behoud.
Hij gunt alle goeds en schept daarvoor voorwaarden.
Hij stuurt naar grazige weiden, naar leven in overvloed,

naar recht en vrede zonder einde.
Een herder laat niemand vallen.

Hij is er als een stut en steun in goede en in kwade dagen.
Hij geeft van zijn leven, van zijn liefde en solidariteit.
Hij is een mens uit één stuk, begaan met mens en wereld, in Gods naam.

Wij worden allen geroepen om elkaars herder en hoeder te worden,
om van ons leven te geven voor andermans geluk en toekomst.
De enige Goede Herder is daartoe ons Voorbeeld, onze Bron van inspiratie.
Hij nodigt ons uit te leven in trouw aan de mensen en aan God, ons leven lang. 

En dan zegt psalm 23:
“Zelfs als ik door het dal van de dood moet gaan,
wijst Hij mij de weg.
Nooit laat Hij mij alleen.”

Laten we daar op vertrouwen en Hem in overgave volgen!