Emmaüs is nergens, juist omdat Emmaüs overal is

Is iemand hier ooit in Emmaus geweest? misschien niet. Volgens Biblical Archeology zijn er tenminste negen mogelijke locaties die in aanmerking komen voor de Bijbelse stad Emmaüs. Historici vertellen ons dat er in geen enkele andere oude bron melding wordt gemaakt van een dorp met de naam Emmaüs. We weten gewoon niet waar Emmaüs kan zijn geweest.

De traditie vertelt ons dat het een plaats kan zijn geweest op enkele uren lopen van Jeruzalem. Sommige deskundigen zeggen dat Emmaüs nergens is. Misschien heeft dat wel zin. Emmaüs is nergens, juist omdat Emmaüs overal is. Ieder van ons heeft ooit, of voor sommigen van ons, zelfs vele malen, de weg naar Emmaüs afgelegd.

De aantrekkingskracht van het Emmaüsverhaal is dat het gaat over waar de meesten van ons leven. Er zijn geen openbaringen, geen grote heiligen, geen exotische plaatsen of mensen. Het Emmaüsverhaal gaat over gewone dagelijkse wanhoop. Het gaat over het tegenkomen van een vreemdeling, over aan tafel zitten en het delen van een maaltijd. Het gaat over een paar onbekende volgelingen van Jezus die langs een stoffige weg lopen. Hun gesprek is vol ontmoediging en teleurstelling. Het leven is een last en komt zijn beloften niet na.

In veel opzichten zou hun gesprek het onze kunnen zijn: de alledaagse dingen, de economie, de wereldcrisis' om ons heen, de oorlog, de prijs van gas en ga zo maar door. Dit zijn de draden van het dagelijkse weefsel van ons leven.

Dan gaan de twee mannen dieper, ze zeggen dat ze hoopten op antwoorden op hun vragen. Hetzelfde waar we allemaal op hopen als we door het leven gaan... waar is God? Telt mijn leven? Heeft alles zin? Waarom heb ik niet het gevoel dat God bij me is?

 Vaak zeggen we dan, Ik zou alles kunnen verdragen als ik de aanwezigheid van God kon voelen; als ik maar wist dat Hij om me gaf en gebeden verhoorde.

Dan komt plotseling God in deze puinhoop, de vreemdeling met de gaten in zijn handen die voedsel en zichzelf deelt. Dat is het punt van het verhaal - God is hier. Hij dringt ons dagelijks leven binnen, maar we weten het niet altijd. Net zoals die twee leerlingen,uiteindelijk de verrezen Christus herkenden, niet in een fabelachtige Technicolor explosie, maar in het eenvoudige breken van het brood, zo kunnen wij herkennen Hem in de eenvoudige momenten van het leven.

Eucharistiemoment zoals deze vandaag. Ze herinneren ons eraan dat God in ons leven is, hoewel we Hem meestal niet zien. Ik denk dat dat een goede reden is waarom we naar de kerk komen. Om ons gezichtsvermogen terug te krijgen, om de God te vieren die we de hele week zijn tegengekomen zonder het te weten. Om het woord en het brood te behandelen en deze gemeenschap te zien met het besef dat zulke gewone alledaagse dingen de aanwezigheid van God herbergen. Emmaüs is nergens, juist omdat Emmaüs overal is, waar we God op vreemde en alledaagse manieren ontmoeten.

Amen.