Weest niet bang
Jezus Christus lijkt vaak te zijn verrast door wat hij in de wereld ontdekte. Er wordt ons verteld dat Hij verrast werd door ongeloof. Hij was verrast als mensen twijfelden aan Gods waarachtigheid of goedheid. En wat Hem blijkbaar ook getroffen heeft: mensen hadden zoveel angsten. Christus zag overal waar Hij keek duidelijke tekenen van angst of vrees. Dit was op ieders gezicht te zien.
Ook vandaag gaan vele mannen en vrouwen gebukt onder allerlei angsten. Sommigen zijn bang om failliet te gaan, en dus gaan we hard werken om in te spelen op de ups en downs van de beurs, om onze job veilig te stellen en om de toekomstige waarde van ons onroerend goed te verzekeren. Sommigen ontwikkelen een fobie voor alle mogelijke ziektes die onszelf of onze familieleden zouden kunnen treffen. Sommigen mijden contacten met bepaalde mensen omdat we vrezen dat deze contacten en toe zullen leiden dat we uitgesloten worden uit de sociale groep waarin we actief zijn en zo vrienden zullen verliezen. Ook tieners kennen deze zorgen. Is de angst om een buitenstaander te zijn niet de belangrijkste reden van hun activiteiten op sociale media? We hebben schrik om bespot te worden, om veracht of uitgelachen te worden. We gaan tot het uiterste om sociale afwijzing te voorkomen. We zijn bang voor oorlog. We maken ons zorgen over aardbevingen en overstromingen. We maken ons zorgen over niet trouwen of wel trouwen en dan in relatieproblemen terecht komen. We maken ons zorgen over het al dan niet hebben van kinderen en de problemen van het ouderschap.
Al deze angsten kunnen soms met elkaar in concurrentie gaan zodat we niet meer weten waarvoor we nu het meest bang moeten zijn. We moeten aandacht besteden aan onze verschillende zorgen - sommige zijn heel echt, andere zijn een beetje grappig, maar alle angsten zijn echt als je ze vanuit één perspectief bekijkt.
Jezus Christus ziet deze bezorgdheid en angst in ieder van ons en nodigt ons in het evangelie uit om van perspectief te veranderen. Hij wijst er ons op dat er maar één echte angst is en Hij zegt onomwonden dat we veel te vaak de verkeerde dingen vrezen.
Op een dag sprak Hij Zijn leerlingen toe om hen voor te bereiden op hun komende rol als predikers en genezers. De leerlingen waren doodsbang. Het was ook allemaal nieuw voor hen. Ze waren net gelovig geworden. Maar: Jezus volgen, Zijn kennis mogen delen en genieten van het samenzijn met Hem was één ding. Los van de veilige band met Hem Zijn boodschap brengen aan mannen en vrouwen die vijandig stonden tegenover Zijn revolutionaire boodschap, dat was iets anders. Ze waren zich bewust van de tegenstand. Misschien waren hun angsten terecht, meer dan veel van de angsten die we nu ervaren.
Jezus sprak duidelijk en met gezag tot hen en drong er bij hen op aan om hun angsten om te buigen. Eigenlijk wilde Hij dat ze maar één angst belangrijk zouden vinden - de vrees voor God . En dat vraagt Hij vandaag ook aan ons.
Maar vaak interpreteren we de vrees voor God als de vrees voor een gewelddadige, oude man die zachte omhelzingen afwisselt met de toorn van een vernederend geweld. We zien Hem als iemand wiens voornaamste bestaansreden het is om ons plezier te vergallen.
Maar daar gaat vrees voor God niet over. Vrees voor God gaat over het ontzag en de bewondering die we voor God moeten hebben. En dit heeft niets te maken met bang zijn. Vrees voor de Heer doordringt elk aspect van ons leven en doet ons op geen enkele manier tekort. Het is het gevoel dat je kan overvallen als je alleen op het strand zit en het uitzicht op de zee je stil maakt, of als je geniet van de pracht van Gods schepping tijdens een bergwandeling. Zelfs wie niet in God gelooft, overvalt een gevoel van verwondering bij het zien van dit grootsheid van dit alles.
We voelen Gods majesteit, Zijn grootheid en het wonder van Zijn schepping. We hebben geen schrik van God . We begrijpen Gods genade - die ondersteund wordt door voortdurende, standvastige trouw - als het wonder van de liefde. De vrees voor de Heer is dat. Jezus gebood: " Wees niet bang." Met andere woorden: alle mogelijke zorgen en angsten die we kennen verdwijnen wanneer we de vrees voor de Heer op de eerste plaats zetten. De enige vrees die uitmondt in absolute kalmte.
Al onze angsten en zorgen brengen ons niet tot de rust die we wel vinden bij God. Jezus spoorde Zijn volgelingen aan om niet bang te zijn. Hij spoorde hen toen aan, zoals Hij ons nu nog steeds aanspoort, om al onze zorgen en angsten om te buigen tot die ene: de vrees voor God. Wanneer we hier in slagen, zullen we ons vrij voelen, zullen we onszelf ervaren als nieuw geboren in Christus. Onze Godsvrees wordt Godsvrucht en zal ons verlangen aanwakkeren om Gods bedoeling met ons waar te maken. Amen.
