Weest op uw hoede, weest waakzaam

In de lezingen van vandaag vinden we een thema dat weerklinkt in heel de Heilige Schrift: de spanning tussen angst en paraatheid. Jesaja roept smekend tot God en verwoordt de onrust van een volk dat zich verlaten en verloren voelt. In psalm 80 sluit de psalmist zich hierbij aan en smeekt om goddelijke interventie en herstel. In 1 Korintiërs verzekert Paulus de gelovigen van Gods genade en trouw, terwijl Jezus in het evangelie van Marcus zijn leerlingen vermaant om waakzaam en alert te zijn, want de tijd is onzeker. Doorheen deze verschillende passages klinkt een eenstemmige boodschap: vrees niet, maar wees voorbereid.

De aangrijpende woorden van Jesaja verwoorden de wanhoop van een volk dat van Gods wegen is afgedwaald. Toch erkent Jesaja, zelfs in hun eigenzinnigheid, de onveranderlijke aard van God - Hij is onze Vader, onze Verlosser en Zijn naam gaat alle eeuwen door. Het gebed van de profeet is tweeledig: een schreeuw tot God om terug te keren naar Zijn volk en een smeekbede om goddelijke interventie, een manifestatie van Zijn macht die de grondvesten van de aarde zal doen schudden.

Ook de psalmist smeekt God om naar beneden te kijken en Zijn wijnstok, het volk Israël, te redden. Met de metafoor van de wijnstok tekent hij een beeld van Gods bekommerde en beschermende zorg. Terwijl de psalmist roept om goddelijke hulp, erkent hij dat Gods rechterhand nodig is om hen te sterken en te ondersteunen. Hij begrijpt dat redding alleen van God komt, en hij smeekt niet alleen om bevrijding, maar ook voor een hernieuwde relatie die verdere afdwaling zal voorkomen.

In zijn Brief aan de Korintiërs lezen we  dan Paulus’ woorden vol dankbaarheid en zekerheid. Hij erkent de genade die door Christus Jezus aan de Korintiërs is geschonken en bevestigt Gods trouw. Paulus benadrukt dat deze genade gelovigen in alle opzichten verrijkt en hen de kracht geeft om vol te houden tot de komst van de Heer. God is een trouwe God, schrijft Paulus,  en hij verzekert de Korintiërs dat hen geen blaam zal treffen op de dag van de wederkomst van Christus.

In  het evangelie volgens Marcus vinden we in Jezus' woorden een echo van Jesaja en de psalmist. Hij spoort zijn discipelen aan om waakzaam en alert te zijn en beklemtoont de onzekerheid over het tijdstip van de terugkeer van de Heer. Met de beeldspraak van een man die naar het buitenland reist en zijn dienaren specifieke verantwoordelijkheden toevertrouwt, wijst Jezus  ons erop hoe belangrijk het is om waakzaam en voorbereid te zijn.  Hij waarschuwt tegen zelfgenoegzaamheid en spoort zijn volgelingen aan om wakker te zijn en klaar te staan voor de  Meester die op elk moment kan terugkomen.

In deze symfonie van heilige teksten is de boodschap duidelijk: geef niet toe aan angst, maar wees voorbereid. De oproep om paraat te staan komt niet voort uit paranoia of angst, maar is geworteld in een diep besef van de aard van God en de onvoorspelbaarheid van Zijn goddelijke tijdschema. Jesaja's smeekbede aan God om "de hemelen open te scheuren en naar beneden te komen" weerspiegelt een verlangen naar een tastbare ontmoeting met het goddelijke, een aanwezigheid die het menselijk begrip overstijgt en het weefsel van de werkelijkheid zelf transformeert.

De smeekbede van de psalmist aan God om "ons tot u te doen keren" is een erkenning van de noodzaak van berouw en een terugkeer naar Gods wegen. De wijngaard, een terugkerende metafoor in de Schrift, symboliseert Gods volk, en in zijn het pleidooi vraagt de psalmist niet alleen om redding, maar om een herstel van de intieme relatie tussen God en Zijn uitverkorenen.

Paulus' woorden aan de Korintiërs herinneren ons eraan dat het niet door onze eigen kracht is dat we voorbereid zijn , maar wel door de onverdiende genade van God. De trouw van God zorgt ervoor dat zij die geroepen zijn tot het einde toe behouden zullen blijven, onberispelijk op de dag van de wederkomst van Christus.

In zijn vermaning om waakzaam te zijn, wil Jezus geen angst zaaien, maar eerder oproepen tot verantwoordelijkheid en verwachting . De onzekerheid van het uur moet niet leiden tot verlamming, maar tot een voortdurend bereid zijn, een waakzame verwachting van de terugkeer van de Meester.

Laten we bij het overdenken van deze schriftfragmenten de dubbele uitnodiging omarmen die wij ontvangen: laten wij  niet toegeven aan angst en laten wij voorbereid zijn. Onze voorbereiding is een actief engagement met de genade van God, een bekering tot Hem en een standvastige toewijding om te leven in overeenstemming met Zijn wegen. Laten we een volk zijn dat, in het aangezicht van onzekerheid, standvastig is in geloof, in afwachting van de vervulling van Gods beloften.

Tot slot: Vrees niet, geliefden, want de Heer is onze Vader en Verlosser. Wees voorbereid, want Hij is trouw en Zijn beloften bieden zekerheid. Mogen we op onze gelovige reis acht slaan op de woorden van Jezus: "Wees waakzaam!" en mogen onze levens een getuigenis zijn van die waakzaamheid die voortkomt uit een diep en blijvend vertrouwen in de God die is, die was en die komt. Amen.