Zomerlezingen : identiteit 

Onder deze titel gingen deze zomer twee voordrachten door georganiseerd door de Dominicanen.  Bedoeling was na te denken over een thema dat ons allen op de een of andere manier raakt. 

De laatste decennia is veelkleurigheid een opvallende kentrek van onze samenleving geworden. Ook de diversiteit van religies en levensbeschouwingen behoort tot onze dagelijkse leefwereld. Sommigen verheugen zich in deze verscheidenheid. Ze vinden het een verrijking in vergelijking met de éne, zaligmakende waarheid die vroeger het hele leven bepaalde. De vreemde kleur of taal van de ander brengt leven in de brouwerij, nodigt uit om contact te zoeken. Anderen vinden dit niet zo comfortabel. Ze voelen zich gestoord in hun vertrouwde doen en laten. De ander houdt er eigen gewoonten op na, vindt andere zaken vanzelfsprekend die ons nerveus kunnen maken. 

Op een schilderij van 1240 in de kerk van Mascarella in Bologna staat de oudste afbeelding die we van Dominicus hebben. Hij zit er aan tafel samen met een groep medebroeders uit alle streken van Europa zoals je aan hun gezichten kunt zien. Ze zitten aan tafel, genieten van elkaars gezelschap, van het brood dat in overvloed aanwezig is en van Gods Woord dat ze voor elkaar oproepen. Het is dit jaar 800 jaar geleden dat Dominicus is gestorven en werd begraven en daarom herdenkt men over heel de wereld dit gebeuren door een viering met als titel: Aan tafel met Dominicus, verwijzend naar dit schilderij.

Identiteit... Weten we dan niet meer wie we zijn? Waar de plek ligt waar we ons leven willen leiden? Welke de waarden en normen zijn die onze levensstijl veilig stellen? Vanzelfsprekend toch!? Dus ... toch liefst naar een katholieke school ?  Die vanzelfsprekendheid bestaat al lang niet meer. We leven met andere culturen en godsdiensten samen. Sommigen voelen zich hierdoor bedreigd. Het vreemde, ongekende boezemt angst in. Is  samenleven met mensen uit een andere cultuur of godsdienst wel mogelijk ?  Misschien denk je : mensen die zich christen noemen staan toch open voor iedereen ? Maar moeten we tegelijk niet onze eigen traditie veilig stellen ?
De meningen zijn heel uiteenlopend.  Twee avonden om de visies hopelijk wat aan te scherpen.

Terwijl modemakers van over de hele wereld al via de televisie proberen hun wintercollectie aan de man te brengen, alsof onze hele outfit dringend aan herziening toe is, zegt Christus ons in zijn Evangelie nog geen reservetuniek mee te nemen wanneer we op missie worden uitgezonden. Een verrassend contrast dus tussen het leven van vandaag en de oproep van Jezus. In eerste instantie zouden we in de val kunnen trappen zulke uitspraak van Jezus gewoon te verwerpen, weigeren om diens gebrek aan praktische zin te aanvaarden. Christus spreekt echter niet over eender welke trip, hij heeft het niet over een plezierreisje of een tijd van ontspanning. Nee, hij heeft het over de missie, over de oogst.

Thomas Edward Lawrence, beter gekend als Lawrence of Arabia, ging op een dag op bezoek bij een van zijn vrienden, Thomas Hardy, een bekend dichter. Aangezien hij dienst deed in de Engelse luchtmacht, droeg Lawrence zijn pilotenuniform. Eveneens aanwezig bij het bezoek was de echtgenote van de burgemeester van Dorchester.

 “Ik vind oud brood niet hard, géén brood is hard.”

Deze confronterende uitspraak is te lezen in een boekje met getuigenissen van mensen die in armoede leven. Het boek, met de bijzondere titel ‘Brood en rozen voor iedereen’ (Lieven De Pril, Halewijn, 2017), geeft ook wat cijfers: één op tien Vlamingen leeft in armoede. In het rijke Vlaanderen is veel van die armoede verborgen.

De Dominicaanse Lekengemeenschap Vlaanderen organiseert een vormingsprogramma voor vrouwen en mannen die zich door een gelofte aan de Orde van de Predikbroeders willen verbinden. Dit vormingsprogramma staat ook open voor iedereen die zich wil verdiepen in de Dominicaanse spiritualiteit.

In het vormingsprogramma maken geïnteresseerden kennis met de pijlers van de Dominicaanse spiritualiteit: gebed, studie, verkondiging en gemeenschap. Daarnaast is er aandacht voor het rijke verleden van de orde.

Wie Dominicaans denkt en voelt,  zoekt naar de waarheid - veritas - en voelt zich uitgedaagd om zich, naast studie en gebed, te laten raken door de problemen van onze wereldsamenleving. Actie en contemplatie gaan bij de Predikbroeders hand in hand.

Een kunstwerk van wereldformaat
Ignace D’hert o.p.

Het zou een geweldig jaar worden. Het gerestaureerde Lam Gods van de gebroeders Van Eyck keert terug naar de Sint Baafskerk te Gent. Na jaren zorgvuldige restauratie neemt het weer zijn oorspronkelijke plaats in. In alle toonaarden wordt de lof gezongen van het kunstwerk dat geldt als een topstuk van ons werelderfgoed.  Eén van de frequente commentaren heeft betrekking op het lam dat centraal staat in het middenste onderpaneel. "Heb je die ogen gezien? Hoe het ons aankijkt?" Gerestaureerd komt de expressie van de ogen inderdaad over alsof je persoonlijk  wordt geappelleerd.