De twee boeken ‘Koningen’ vertellen de geschiedenis van het koningschap in Israël vanaf de laatste dagen van koning David tot aan de Babylonische ballingschap. Na de dood van koning Salomo valt het rijk uit elkaar in een noordelijk deel, Israël, en een zuidelijk deel, Juda. De koningen van het Noordrijk hebben een slechte naam omdat ze afgodische cultusplaatsen beschermen.

’t Is weer de tijd van het jaar waarin een soort weemoed ons overvalt. In deze korte en vaak ook donkere dagen stappen we even uit de tgv van het leven om met aandacht te verwijlen bij hen die onzichtbaar met ons meereizen, in onze herinneringen, in ons gemis. Mensen die ons zeer nabij waren, geliefden die onze dagen kleurden, en er nu niet meer zijn. We plaatsen bloemen op hun graf, steken een kaarsje aan bij hun foto, en worden stil. Dankbaar, misschien ontredderd omdat het verdriet en de pijn blijven duren. Omdat er geen hoop overblijft op een nieuwe en levende band met hen. Ons leven loopt net als dat van wie ons voorgingen, op de dood uit. Point final.

Onrafelbaar beminnen.                 
Markus 12, 28-34 

‘Professor, mag ik een vraag stellen?’ In volle aula, eerste jaar filosofie, begin van het academiejaar. Een nog niet aan het secundair onderwijs ontgroeide student doorbreekt heel onschuldig de denkende stiltes van zijn prof. Verrassing onder alle neofieten. Niet voor de prof : ‘Elke vraag is belangrijk, behalve deze waarmee men zichzelf in de kijker wil stellen’. Opluchting. 

De genezing door Jezus van de blinde Bartimeüs, ook wel de bedelaar van Jericho genoemd, wordt op een knappe manier verteld. Je ziet het zo voor je ogen gebeuren. En je hoeft zeker geen bijbel-deskundige te zijn om dat kleurrijke verhaal van de evangelist Marcus te begrijpen. Immers, de blinde Bartimeüs kan elk van ons zijn. Laten we dat eens van nabij bekijken.

De genezing door Jezus van de blinde Bartimeüs, ook wel de bedelaar van Jericho genoemd, wordt op een knappe manier verteld. Je ziet het zo voor je ogen gebeuren. En je hoeft zeker geen bijbel-deskundige te zijn om dat kleurrijke verhaal van de evangelist Marcus te begrijpen. Immers, de blinde Bartimeüs kan elk van ons zijn. Laten we dat eens van nabij bekijken.

De beker van Jezus drinken.

Twee broers, Jacobus en Johannes, de zonen van de donder, komen naar Jezus. Ze zijn zeer ambitieus en vragen om een plaats in het Koninkrijk dat Jezus aan het stichten is. We kunnen geneigd zijn om die ambitie te veroordelen. In christelijke kringen zou ambitie niet mogen bestaan, denken we vaak. Wat we nodig hebben is dienst, zeggen we. Maar is ambitie voor het Koninkrijk der Hemelen niet datgene waar het ons in onze tijd soms aan ontbreekt? Hebben we niet te snel genoegen genomen met een burgerlijk christendom?

"Wie onder u groot wil worden, moet dienaar van u zijn, en wie onder u de eerste wil zijn, moet slaaf van allen wezen".

Beste zusters en broeders,

Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat we voor de liturgie vandaag de kortere versie van de lezingen hebben gebruikt.  En het slechte nieuws is dat mijn preek vandaag een lange versie zal zijn. Maak je geen zorgen! Ik zal je alleen de samenvatting vertellen. De lezingen van vandag spreken over dienstbaarheid.  De eerste twee lezingen van vandaag uit Jesaja en Hebreeen, herinneren ons eraan, dat de persoon die wij volgen, Jezus, niet zomaar "God" is, en totaal anders dan wij, maar integendeel, iemand ook zoals wij. Deze "God" kwam om met ons te wandelen en toonde ons hoe wij elkaar moeten behandelen. En Hij is het die ons vandaag onderwijst en ons vraagt dienaar van allen te zijn.

Het verhaal uit het evangelie van vandaag staat gekend als dat van de Rijke jongeling. Dat het over meer gaat dan een rijke man die te gehecht is aan zijn bezittingen, blijkt uit de verwarring bij de leerlingen van Jezus, van wie gezegd wordt dat ze arme vissers waren.
Jezus raakt ook hen met dit verhaal. Geldt dat ook voor ons?