Lezing:  2 Kon.4, 42-44: Zij zullen eten en overhouden

(Ef.4, 1-6: Eén lichaam, één Geest, één Heer)
(Joh.6, 1-15: Hij liet broden uitdelen zoveel men maar wilde)

Het is een tijd van  economische crisis, ja voor sommigen is er zelfs te weinig te eten.  Er zijn religieuze en culturele spanningen.  Er heerst een mentaliteit waar roem en eigenbelang populair is.

Jezus heeft compassie met zijn leerlingen. Blijkbaar heeft hun optreden niet zoveel succes gehad. Jezus neemt hen even mee naar een rustige plek. Maar daar staat reeds een menigte te dringen. Ze komen van overal. En ze zijn als  schapen zonder herder. Jezus heeft medelijden met hen. Hij is er niet goed van dat mensen zo aan hun lot worden overgelaten. 

Iedere zondag opnieuw horen wij in de liturgie een prachtige evangelielezing. Het zijn verhalen die Jezus zelf vertelt of die over Jezus verteld worden. Ze zijn in elk geval afkomstig uit een andere tijd en uit een andere cultuur dan de onze. Het merkwaardige van die verhalen is, dat ze voor ons, moderne westerlingen, eigenlijk niet moeilijk te verstaan zijn, meer zelfs, dat ze een boodschap bevatten die kennelijk brandend actueel blijft.

In de lezingen van vandaag valt het thema van de goede herder op. In de eerste lezing vergelijkt Jeremia de leiders van zijn land met slechte herders, die hun schapen laten verloren lopen en zelfs verstoten. Er is oorlogsdreiging en de leiders zijn alleen bezig met hun eigen belang en met machtspolitiek. Zoals in elke crisis zijn de zwakste medemensen het grootste slachtoffer en daartegen gaat Jeremia heftig tekeer.

Oud-president Eisenhower van de Verenigde Staten bedacht een hulpmiddel voor zijn overvol agenda. Jullie kennen wellicht dit hulpmiddel voor tijdbeheer. Het heet de “Eisenhower matrix”. Eisenhower zou dus geestelijk vader zijn van dit model ! Het is een middel om prioriteiten te rangschikken, waarmee u de uit te voeren taken kunt rangschikken volgens twee parameters: op dringendheid en op belangrijkheid.  Je maakt een tabel met vier kolommen, voor vier categorieën van prioriteiten:

Jezus heeft compassie met zijn leerlingen. Blijkbaar heeft hun optreden niet zoveel succes gehad. Jezus neemt hen even mee naar een rustige plek. Maar daar staat reeds een menigte te dringen. Ze komen van overal. En ze zijn als  schapen zonder herder. Jezus heeft medelijden met hen. Hij is er niet goed van dat mensen zo aan hun lot worden overgelaten. 

Terwijl modemakers van over de hele wereld al via de televisie proberen hun wintercollectie aan de man te brengen, alsof onze hele outfit dringend aan herziening toe is, zegt Christus ons in zijn Evangelie nog geen reservetuniek mee te nemen wanneer we op missie worden uitgezonden. Een verrassend contrast dus tussen het leven van vandaag en de oproep van Jezus. In eerste instantie zouden we in de val kunnen trappen zulke uitspraak van Jezus gewoon te verwerpen, weigeren om diens gebrek aan praktische zin te aanvaarden. Christus spreekt echter niet over eender welke trip, hij heeft het niet over een plezierreisje of een tijd van ontspanning. Nee, hij heeft het over de missie, over de oogst.

Goede vrienden,            
Verleden week zagen wij hoe Jezus, teleurgesteld in zijn eigen volk, beslist om niet bij de pakken te blijven zitten, maar met enkele getrouwen verder te trekken. Nu preciseert Marcus ons welke strategie Jezus aan de dag legt. En we weten het al: bij Marcus heeft ieder woord, iedere zin zijn belang want Marcus is geen praatjesmaker, hij beperkt zich tot essentiële zaken.